De afgelopen week las ik in het Dagblad van het Noorden: Een boerin in Drenthe heeft Italiaanse herdershonden gekocht om op de schapen te passen. Mijn hart sloeg blij over. Natuurlijk, laten we leren van deskundigen.  “Abruzzo” , bitter en zoet” vertelt van een regio waarin de natuur de baas is. Wat kunnen wij daarvan leren, nu we steeds vaker lezen en horen dat wij mensen denken te moeten heersen over de natuur door te doden? “Die wolf moet dood, hij hoort hier niet, hij vreet onze schapen op.”

 

een bladzijde uit mijn boek

 

Laten we daar eens op een andere manier naar kijken: Het doet me erg denken aan onze houding in het onderwijs. De leerlingen moeten Nederlands leren zoals wij dat aanleren. Anders is een andere school de oplossing. Ik denk dat wij onze leerlingen op een andere manier Nederlands moeten aanleren als ze ons zo niet begrijpen. Zo denk ik dat we onze schapen op een andere manier moeten beschermen als dat op deze manier niet lukt. Ik ga nu heus niet onze veelbelovende jeugd vergelijken met schapen, maar zie wel overeenkomsten hoe we  problemen van ons bordje schuiven. Waarschijnlijk heeft deze schapenboer drie poezen rond zijn erf lopen. Drie sluipmoordenaars die het een feestje vinden zangvogeltjes te vangen ze dood te bijten nadat ze er mee gespeeld hebben en als trofee bij de boer op de stoep leggen. Kortom de natuur van elk dier is hem eigen. Dat kun je ze niet afleren en we gaan niet alle poezen vermoorden, uitroeien.

Frits en ik komen nu dertien jaar in de Abruzzo en genieten van de ruige fascinerende natuur, het zoet, maar waarin geen droog brood te verdienen is, het bitter. Alleen schapen kunnen in deze natuur voedsel vinden. Een rijke, eeuwenoude cultuur van schaapherders heerst in de Abruzzo. Vanzelfsprekend neemt het hoofdstuk over deze eeuwenoude traditie van transumanza een grote plaats in in mijn boek. We gaan naar feesten van het schapen drijven. De shows die honden geven met kuddes schapen, geiten, ezels waar de honden meer bepalen wat er gebeurt dan de herders. Het leven van de herders, die door hun leven in de natuur vaak tot dichter geworden zijn. Kortom een zeer boeiende wereld waar we als buitenstaanders niets van weten.  Het karakter van de honden, die we even rustig als de schapen door de velden zien lopen. Terwijl we ze als huisdier met een zeer onrustig karakter, ongecontroleerd door tuintjes zien springen en rennen.

 

We moeten leren door te observeren, niet naar onze hand zetten, maar de sterke kant van elke persoon en elk dier  de kans geven. Leven en laten leven, is wat ik in Italie steeds weer leer.

Wij zien op de weekmarkten in de dorpen handelaars met kooitjes en dozen dieren te koop. Ook van de geweldige Abruzzese herdershond zien we nestjes  te koop. Ik zou de Nederlandse schapenboeren aanraden eens een paar dagen vakantie te nemen en rond te scharrelen op zo’n weekmarkt. Verwen jezelf op een roedel  Abruzzese herdershonden.  Laat ze bij thuiskomst kennis maken met je schapen en zie wat er gebeurt en geniet.

 

 

                                  Navelli, na de restauratie

Al voor de voorjaarsvakantie gaan we van het slot. Plannen maken en rustig aan weer opleven, dat is het gevoel.

                                                                                        Calascio

De presentatie van ‘Abruzzo, bitter en zoet’ staat klaar in de computer.  Wij willen op verzoek naar een boekhandel of bibliotheek komen om  belangstellenden te presenteren op een smaakvol reisje door de Abruzzo, maar we gaan eerst naar de bibliotheek in Leek.

                 een nieuwe zending boeken (regeren is vooruitzien), de eerste druk is bijna uitverkocht.

 

Een mail, app of telefoontje is voldoende om een afspraak te maken.

mieke25@home.nl   0626 40 6332

                                                                oud land van de herders

Onze eerste reis naar de Abruzzo staat genoteerd in mei.

                                                                                        Calascio

 Dan is ook het Italie evenement in Haarzuilens. Ik hoop dat daar nu ook meer belangstelling komt van exposanten.

Wanneer er meer mensen de Abruzzo onder de aandacht willen brengen  zouden we ook een Abruzzo stand samen kunnen inrichten. Een stand alleen , meer dan 400 euro, is een te dure grap voor ons.

Ik wacht even af of er meer beweging komt richting Haarzuilens. We zijn dat weekend net terug uit Italie.

                                                                     prachtige fresco’s bewonderen