Op deze datum vlogen twee vliegtuigen de Twin Towers van het World Trade Center in New York binnen. Een ander vliegtuig boorde zich in het Pentagon, in de buurt van Washington D.C. Een vierde vliegtuig stortte neer in de buurt van Shanksville (Pennsylvania). De aanslagen werden uitgevoerd door negentien uit het Midden-Oosten (met name uit Saoedi-Arabië) afkomstige leden van Al Qaida. Bijna drieduizend mensen verloren hun leven.
Waar was jij toen je hoorde dat Amerika ‘under attack’ was?
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik televisie aan het kijken. Daar zag ik het voor het eerst op. Ik belde meteen een vriend, met wie ik twee maanden daarvoor nog op het observatory deck van WTC2 stond. Hij had geen tv tot zijn beschikking en kon zijn oren niet geloven. Op dat moment vloog het tweede vliegtuig in de andere toren. Vol ongeloof en afgrijzen ben ik naar mijn werk gereden.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in het pretpark Slagharen. We gingen eten in het restaurant daar en daar stonden heel veel mensen bij het tv�tje dat daar hing. We schrokken er heel erg van en konden het allemaal niet geloven dat dit was gebeurd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk. Ik werk op een jachtwerf, toen kwam mijn collega aanlopen met het nieuws dat er een vliegtuig in het WTC in New York gevlogen was. We konden het niet geloven en zijn met zijn allen bij de radio gaan zitten. Ik zit zelf bij de brandweer en heb vaker in brandende gebouwen gestaan. Ik weet wat die mensen meegemaakt hebben en gevoeld hebben. Geen zicht in het gebouw en een tekort aan zuurstof ivm de rook. Op het moment dat ik het hoorde op de radio ging mijn gedachten gelijk uit naar de mensen en hulpverleners die in nog in het gebouw aanwezig waren.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Frankrijk in Biot, daar zat ik op de camping naar de radio te luisteren en ik hoorde dat vreselijke bericht ik was er helemaal onderste boven van, de hele dag was ik van slag, maar wie niet.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik net thuis van m’n school, toen zat m’n ma en m’n broer/zus al geschokt naar de tv te kijken (CNN)! Ik zag nog de 2e vliegtuig in de toren vliegen. Heb erna nog veel info verzamelt over deze aanslag. Nu nog steeds…Dit is te erg!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op school aan het werk. Toen ik thuis kwam leek het of de wereld verging: alle zenders over Amerika.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Spanje op vakantie. Ik heb wat rondgebeld naar wat mensen die het niet wisten. Ik zag de tweede erin gaan en vroeg mij nog -naief- af waarom een filmploeg zo dicht moest komen om te filmen. Toen de omvang mij duidelijk werd duizelde het mij compleet. De wereld zoals wij die tot toen kenden bestond niet meer…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op school geweest, daar had ik het al gehoord. Toen ik thuis kwam zei ik mijn ouders de TV aan te doen, omdat er een vliegtuig het WTC in was gevlogen. Eerst geloofden ze mij niet. Toen we de TV aan zetten was het in volle gang, en kwam het tweede vliegtuig het WTC in vliegen. De hele dag aan de buis gekluisterd gezeten, en uiteindelijk stortten de torens in. Er is toen onbewust ik denk bijna een uur lang, niets gezegd. We waren diep geschokt.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie in Blanes te Spanje met mijn gezin. Mijn zoon was jarig en we zouden in het hotel iets gaan drinken. De TV stond aan en de eerste beelden was nog niet te begrijpen van wat er gebeurde. Later werd het duidelijker. Voor mijn zoon was dit een dag om nooit meer te vergeten.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik 2 buitenlandse klanten terug aan het afzetten aan het vliegveld in Deurne.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net boven water gekomen na een proefduik, op Corsica.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis voor de buis
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen waren we op visite bij goede kennissen. Opeens ging de telefoon en belde een zoon des huizes op dat er een aanslag was gepleegd. We zetten direkt de tv aan en zagen nog net het 2e vliegtuig in het WTC inslaan. Het was een vreselijk gezicht en we geloofden het haast niet. We waren er allemaal stil van. Ik zie zo nog de beelden op de tv voor me.
Ik hoorde dat het WTC was aangevallen op het nieuws van 4 uur want ik kijk dan altijd het nieuws omdat daarna ATWT komt ik dacht eerst dat ik een verkeerde zender op had gezet een met een film ofzo.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik boven, bij m’n ouders op de computer. Toen m’n vader me ophaalde om te komen eten vroeg hij of ik al wist wat er gebeurd was in New York. Ik wist van niks. Hij vertelde dat er 2 vliegtuigen waren gekaapt en dat ze die in een groot gebouw hadden laten vliegen. Ik begreep echt niet wat die mensen bezielden…
Mijn dochter is jarig op 11 september en ik was ’s middags boodschappen gaan doen. In de auto hoorde ik dat er zich een vliegtuig in het wtc had geboord. Thuis gekomen vertelde ik mijn man dat en hij zei dat er een tweede vliegtuig in de tweede toren gevlogen was. We hebben de tv aangezet en met verbijstering zitten kijken tot het tijd was om naar onze dochter te gaan. In de auto met ongeloof naar de radio geluisterd en daar aangekomen weer naar de tv gekeken. Tot mijn dochter zei: Laten we alsjeblieft die tv even afzetten en net doen of ik toch een beetje jarig ben.
Het heeft haar toekomst beinvloed, ze studeert nu politicologie.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werken in het nieuwscafé in Sint Truiden (België). Er kwam een klant binnengelopen met de boodschap “zet de televisie eens op, want er is iets ernstigs gebeurd in New York.” Daarop zei ik: “dat mag alleen bij extreme gevallen”. Hij daarna “DIT IS EXTREEM”. Nog steeds ongelovig zetten we de televisies (4) aan en waarachtig, we zagen dat zich een grote ramp aan het voltrekken was. Het werd alsmaar erger.We hebben uren nadien nog zitten kijken en iedereen werd er stil van. De meest nare ervaring voor velen van ons. We maakten geschiedenis mee!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik stage aan het lopen, in de winkel hadden we een computer staan die ook tv aankon.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen waren wij op vakantie in Zeeland. Wij zaten in de auto en waren onderweg van Middelburg naar Vlissingen. Onze dochter die thuis was gebleven belde ons per mobiele telefoon en vertelde wat er was gebeurd. Voor ons een schok en een domper op onze vakantie.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen reed ik met het busje van mijn baas naar huis het was op de A31 , toen hoorde ik op de radio dat er een vliegtuig in een van de WTC torens was gevlogen (op dat moment dacht ik aan zo’n klein piper vliegtuigje), toen ik later thuis kwam deed ik cnn op tv , en nog geen enkele minuten later zag ik het 2 e vliegtuig in het 2e gebouw vliegen, ik was zoo boos dat ik niet wist wat ik moest doen, ’s vonds moesten we gewoon voetballen voor de beker tegen Mulier uit Witmarsum , maar daar kwam niet veel van terecht.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik in een briefing op een NATO hoofdkwartier in Brunssum. Bij de eerste kist dachten we nog aan een tragisch ongeluk maar na de tweede kist wisten we beter. Ongeloof, verdriet en paniek bij iedereen. Deze dag zal ik nooit meer vergeten. Zeker niet nu ik hier in Manas (ISAF OPS) merk dat het verdriet nog heel heel diep zit bij de Amerikanen…..
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was het een dag dat ik spijbelde, ik zat in de keuken tegen 3 uur huiswerk te maken, op de radio hoorde ik iets over het wtc, dus ik ging naar de tv en daar zag ik het allemaal.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik een TV-kaart in m’n computer aan het plaatsen..
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis en ik vind het nu nog heel erg en ik snap ook niet dat er nu zo weinig aandacht aan wordt besteed!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Vietnam op mijn hotelkamer. Het was een heel eng gevoel daar te zitten en niet thuis.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik thuis met griep, en hoorde het toen ik net wakker was. Ik deed de tv aan en zag gelijk wat voor een ellende er aan de gang was. Ik hoop niet dat zoiets dergelijks ooit nog een keer gebeurt. Peace…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan ’t oppassen. Ik kwam daar binnen en zag de beelden van een vliegtuig dat in een gebouw vloog. Snapte er niks van totdat het duidelijk werd wat er gebeurde. Echt ongelooflijk. Waar zijn we mee bezig vraag ik me af. Is dit de toekomst? Onvoorstelbaar dat er zoveel onschuldige mensen moeten sterven.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in een overvolle keet in hartje Lloret de Mar, samen met andere jongelingen verschrikt naar de TV schermen aan het kijken, er werd eventjes niet meer gedanst… Meisjes die het niet konden aanzien werden getroost door plaatselijke stoere binken…wieweet zijn er op die manier wel nieuwe romances ontstaan 😉
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk waar verschillende mensen heen een weer liepen om het nieuws te verspeiden
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik: in Zuid-Frankrijk aan het zonnen. Mijn broer belde ons op en zei dat er een vliegtuig in het WTC was gevlogen. Kort daarna belde hij weer: een tweede vliegtuig, hij dacht bij de eerste aan een slechte film. Wij natuurlijk met de buren aan het praten. Ik heb toen al gezegd dat het een aanslag was en Osamma bin Laden er achter zat. Mijn broer belde ook nog een derde keer om te zeggen dat een toren was ingestort. Het was ons een beetje slecht in de maag, hoeveel slachoffers zouden er zijn? Wat gaan de Amerikanen doen? Wat heel raar was, op de franse radio werd er geen aandacht aan besteed en we hadden geen tv. Volgende dag franse kranten gekocht en toen zagen we de eerste fotos van de ramp. Maar toch bleef het een beetje in een waas, omdat we nooit de rechtstreekse beelden hebben gezien. Ook toen we 2 weken later de bewegende beelden zagen was het heel raar. 27 was ik toen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik met mijn broertje in de auto onderweg vanuit Zuid-Frankrijk naar huis. We hebben alles via de telefoon te horen gekregen van een vriendin van ons (Marjolein). We reden net iets na LYON en hebben de auto even aan de kant gezet om een beeld te krijgen wat er nu werkelijk allemaal aan de hand was. ’s Nachts toen we thuis kwamen gelijk de tv aan en daar waren de beelden. Verschikkelijk is wat ik er over kan zeggen.
11 Sept zal ik nooit vergeten en er elk jaar weer even bij stil staan.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in het zwembad in La Manga ( Costa Blanca Spanje ) Ik ben naar binnen gerend en heb tot 3 uur in de morgen voor mijn TV doorgebracht. Ik heb ondertussen steeds maar getracht een oud-collega die in het Pentagon werkt te bereiken. Uiteindelijk heb ik hem pas laat de volgende dag kunnen bereiken. Hij was God zij dank ongedeerd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis toen ik het hoorde op het radionieuws van 3 uur. dacht gelijk wat een lul die piloot. zo’n toren zie je immers toch. ff daarna hoorde ik op de radio het verslag van cnn. dus gelijk de tv aangezet en heb met grote verbazing zitten te kijken wat daar allemaal gebeurde. gelijk m’n vrienden gesmst wat er gebeurd was…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik ziek thuis. was ziek ivm met mijn zwangerschap.
Nu 3 jaar geleden, denk ik er nog steeds aan. Ik vind het alleen raar dat er niet veel van te zien is op tv. Het is toch iets wat herhaald zou moeten worden!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik: met m’n vrachtwagen in Oostenrijk. En ik dacht wat is dit voor een misselijke grap op de radio. Maar ze bleven het herhalen dus ’s avonds tv gekeken en het was echt gebeurd…..
Ongelooflijk…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op een feest, ironisch genoeg.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen wist ik het nog niet; pas in de avond! Toen ik het zag dacht ik dit wil ik niet geloven. Tot ik het op alle andere zenders ook kreeg te zien ………..>>>>
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik met mijn vriend in Lelystad aan het winkelen. We liepen een computershop binnen en op verschillende monitoren was het doorboren van de tweede vliegtuig te zien. Ik zei nog wat is dat voor een spelletje? Maar de verkoper zij “nee, dat gebeurt nu echt in Amerika” We hebben met ontsteltenis het verder gebeuren in die winkel staan aanschouwen!!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net de ramen aan het zemen, toen ik een nieuwsflits op tv zag, ik ging naar binnen en toen ik me wilde laten informeren over het “ongeluk”, zag ik het 2e vliegtuig zich in de toren boren…ik dacht: is dit een film??? maar het was afschuwelijk waar en meteen dacht je niet meer aan een toeval, maar aan een vreselijke daad!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk. Een collega kwam bij ons en zei dat er iets in Amerika was gebeurd en iets over een vliegtuig. We begrepen er niet veel van en hebben eigenlijk er weinig aandacht aan besteed. Toen hoorde ik van een andere collega dat er iets heel ergs aan de hand is in Amerika. Toen was het tijd om naar huis te gaan en mijn vader was thuis en de tv was niet aan. Mijn vader wist dus nog van niets en toen hebben we snel de tv aangedaan en wat we toen zagen. Echt verschrikkelijk gewoon. Normaal aten we rond die tijd maar ik kreeg geen hap door mijn keel. Wat erg waren die beelden. Ik heb ook de hele avond tv zitten kijken. Ik bleef maar kijken. Het was allemaal zo ongeloofwaardig. Ik werd er echt bang van. Ik dacht ook nu komt er oorlog. Gelukkig is dat niet gebeurd maar wat ik nu allemaal zie en hoor wat er in de wereld gebeurd ben ik bang dat die oorlog toch wel een keer komt. Ik hoop echt dat het nooit zover komt!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in het klaslokaal. De leraar kwam overstuur de klas in om te vertellen wat er was gebeurd. Ik was op dat moment zo’n 30 min van NY vandaan.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zette ik de tv aan om wat op teletext op te zoeken.
We hadden bezoek omdat ik ook jarig ben op 911. Het is dus nu een speciale dag voor mij ook omdat wij familie in de USA hebben wonen. En dus een band hebben met de USA. Ik dacht eerst dat ik naar een film zat te kijken maar het was werkelijkheid.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik gewoon thuis ik zie het nog voor me het voelt als de dag van gister ik zat gewoon huiswerk te maken en opeens riep me moeder dat ik m’n tv maar even aan moest doen en het knalde er gewoon keihard in BAM!! echt vreselijk.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie; ik zat in Canada. was vreselijk het was ook nog de vraag of wij wel op de afgesproken tijd weer terug konden vliegen… dag voor vertrek werd de luchthaven weer geopend… moesten 4 uur voor vertrek aanwezig zijn… eenmaal binnen bleek ook dat hier nog 3 uur vertraging was… ik voelde mij niet prettig in de Gate.. ook daar liepen mensen met theedoeken (sorry dat ik het zo noem) rond… en daar ga jij het vliegtuig mee in…het heeft na thuiskomst nog veel impact gehad op mij.. ik moest die week daarna weer programma maken bij de ziekenomroep.. alle muziekstukken die wij draaide sloeg allemaal op America… ik heb toch 2 maanden er last van gehad… terwijl de Jetlag met een dag voorbij was.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, had de tv. aan en zat op de bank met ons pasgeboren dochter.
zag in het extra nieuws dat er een vliegtuig in de 1 toren boorde, ongelofelijk. al die onschuldige mensen, later kregen we telefoon dat ons oma was overleden, ook net op die rampendag, 11 sept zullen we nooit vergeten.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik in Spanje. ‘k Was lekker op vakantie.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het oppassen bij mijn oom en tante op me neefje. Ik wou Gtst gaan kijken maar overal op tv was het WTC. Ik wist echt helemaal niet wat er aan de hand was totdat ik het van m’n oom allemaal uitgelegd kreeg. Toen had ik er wel respect voor! R.I.P Mensen !!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik naar een gewoon tv-progamma te kijken toen deze werd onderbroken…. he? zie ik het nu goed dacht ik nog.. Ja het is is echt! ben niet meer van de tv weggeweest steeds opnieuw die beelden van de brandende torens en dan dat beeld van die man die terwijl hij werd geinterviewd de tweede toren werd geraakt…. ongeloof natuurlijk, maar het was echt want ik zag het gebeuren, die beelden staan op mijn netvlies en ik voelde voor het eerst een soort onveilig gevoel wat mensen die de oorlog meegemaakt hebben kennen, ik dacht nu komt er een wereldoorlog dat kan niet anders… de angst is inmiddels wel wegge�bd, maar alert moeten we nu allemaal zijn.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werk als ambulance-chauffeur we zaten aan de koffie op de kazerne toen we het hoorde, meteen de tv aan en ik wist niet wat ik zag, het leek wel een film waar helaas veel collega’s zijn omgekomen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij mijn broer thuis in Wayne, ongeveer 30 mijl vanaf het WTC.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de winkel boodschappen doen, ik kreeg er kippenvel van en ben gauw naar huis gegaan en de tv aangezet en heb het sindsdien gevolgd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werk. Ik ben zo gauw als het kon naar huis gegaan en heb de hele avond TV gekeken. Een tragedie, en nog als ik de beelden zie kan ik het niet geloven.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net uit bed en weet nog dat ik mijn koffie van verbazing liet vallen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij de kapper…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik ervan bewust dat dit slechts het begin was dat het einde der tijden zou inluiden.. en kijk nu hoever we zijn… de wereld leeft nog steeds in angst.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op dat moment samen met mijn zusje op het gemeentehuis om een identiteitskaart voor haar te laten maken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis omdat ik ziek was… was niet naar mn werk gegaan…heb het toen live gezien…De grootste tragedie ooit… :-((
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik gewoon thuis; had net de tv. aangezet voor mijn kleinkind.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de metro van Rotterdam naar huis. Ik werd gebeld door m’n ma dat New York ‘in de brand’ stond. Op datzelfde moment werden steeds meer mensen in de metro gebeld over deze schokkende gebeurtenis…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werk bij Harsveld apparatenbouw. Ik had het toen erg naar mijn zin toen ik plotseling de nieuwsflash hoorde over twee vliegtuigen die in het WTC waren gestort. Ik dacht toen echt dat het onmogelijk zou zijn dat mensen tot die dingen in staat zijn. Laten we hopen dat dit nooit meer zal gebeuren.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij een vriendin op bezoek, ik hoorde/zag het pas toen ik thuiskwam.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, mijn vader kwam net binnen met taart want hij is op 11 september jarig.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk waar een uitzending van Rtl z werd onderbroken door ’t meest schokkende nieuws dat ik ooit heb meegemaakt!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op kantoor. Er kwam een collega (Rob) vanuit het magazijn terug op kantoor en hij had op de radio gehoord dat er zich een vliegtuig in het WTC had geboord. Ik heb die middag niets meer gedaan……
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk en kreeg ik een e-mail van een vriend. Dacht in eerste instantie dat het om een grap ging, totdat iedereen het er over had….
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen had ik net nieuwe laarzen gekocht. Weer in de auto hoorde ik het nieuws.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen lag ik in ’t kraambed. Er was een juf van school op kraambezoek en samen hebben we vol ongeloof de beelden bekeken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het verhuizen. We hebben zo snel mogelijk de televisie uit de verhuiswagen gehaald en aangesloten.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik wielrennen aan het kijken thuis op de bank toen de uitzending onderbroken werd met de mededeling dat er ‘ernstiger zaken in de wereld plaatsvonden’. Gekluisterd aan de buis heb ik alles gevolgd die dag.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie in Orlando (Florida) en we waren op het moment van de aanslag op het Kennedy Space Center.
Door de aanslag konden we niet meer terug en moesten 4 dagen langer blijven (wat naar nou). Maar we waren blij dat we weer thuis waren.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis met een klasgenootje aan computeren.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis en hoorde ik het van mijn vader die net thuiskwam. Gelijk zetten we te TV aan en zagen we de beelden. Het drong niet tot me door; het leek allemaal zó ver weg. De volgende dag op school waren er zelfs mensen die het nog niet wisten; de verhalen werden nog eens afgestoken. Iedereen giste wat er nu zou gebeuren; oorlog?
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in mijn dorp en we liepen langs graft (een friettent) waar ineens mensen vol ontzet naar de tv. daar keken ,wij dus ook…vreselijk dat gevoel wat er door me heen ging toen ook ’t tweede vliegtuig crashte…. al die mensen wat een ramp ..nee dat zal ik nooit meer vergeten!!!!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik mijn broer kwam me ophalen van school, en hij vertelde me wat er was gebeurd, het drong nog niet echt tot me door, tot ik de beelden zag, echt ongelofelijk afschuwelijk!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik actie aan het voeren voor een bedreigd dier.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij de tandarts. opeens kwam de assistente van de tandarts de kamer inlopen en vertelde dat er een vliegtuig in een toren was gevlogen. ik wist niet om welke toren het ging. ben naar huis gegaan en heb de tv aangezet. opdat moment boorde het tweede vliegtuig zich in de toren. ik kan nu nog huilen om al die mensen die gevangen zaten in de bovenste verdiepingen. bij het zien van die springende/vallende mensen word ik misselijk. zoveel mensen! waarom? het leven gaat door maar voor nabestaanden, ooggetuigen e.a. zal het nooit meer hetzelfde zijn. bidden om vergeving van de daders en bidden voor alle mensen is belangrijk.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis met een verkoudheid; toen ik aan het zappen was op tv zag ik plotseling (op CNN) een toren die in brand stond: ik dacht dat er een gewone uitslaande brand was ergens op deze aardbol; ik kan me nog heel goed de reactie herinneren van de cnn-reporter toen het tweede vliegtuig zich in de toren boorde. Als Americanofiel zal mij dat zeker gans mijn leven blijblijven……
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op m’n werk. Ik belde net een klant om te zeggen dat haar bestelling binnen was. Op de achtergrond klonk een tv die heel hard stond. Zij vertelde wat er aan de hand was.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op het vliegveld van Los Angeles om terug naar huis te gaan na een geweldige vakantie. Tijdens het inchecken werd ons verteld wat er gebeurd was. Na een spannende week mochten we gelukkig weer richting Nederland vliegen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk en geloofde de beelden niet die ik zag op tv.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net uit school, gegeten en net klaar met afwasje. Nieuws op de radio leek afgelopen: laatste bericht; zojuist is er een vliegtuig op het wtc gecrasht; meer info volgt. ’t Drong nog niet echt goed tot me door, zette cnn aan. zag de towers, een vliegtuig en daarna een grote explosie. koppelde dat niet eens aan elkaar, dat kwam niet in me op. Dit kon niet. En al die mensen in de towers? Nee dat kon toch niet??
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, m’n moeder riep me, ONGELOFELIJK, als je die plaatjes nu ziet denk je van… Ongelofelijk!!! Dat die er niet meer staan!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik in de auto onderweg naar huis.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, bij mijn zieke dochter. Ik zette de tv aan om te kijken of er nog iets interesants op was en zag een brandende flat. Het drong niet echt tot me door. Ik dacht dat het een film was. Even later belde mijn man die vertelde wat er gebeurd was. Er vloog toen nog een vliegtuig rond (die crashte in Pensylvania), waar niemand op dat moment nog iets over wist. ’s avonds gingen we naar de musical Chicago, de Twin Towers stonden in het decor, niemand kon zich voorstellen dat dit er niet meer was, we waren bang en waren in het ongewisse over het 4de vliegtuig. Nu nog maken de beelden van het WTC en de foto’s die ik tegenkom, me stil en verdrietig. Waarom moeten mensen elkaar zoveel pijn en verdriet doen om hun mening te laten gelden?
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik wielrennen aan het kijken op de Belgische TV toen ze het programma onderbraken voor groot nieuws.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij de sportwinkel om sportkleding te kopen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik ongeveer 120 km hemelsbreed van Ground Zero.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op bezoek bij de ouders van mijn goede vriendin Marieke, zij was net op 19-jarige leeftijd overleden. Samen waren wij foto’s van haar aan het bekijken en herinneringen aan het ophalen. Toen kwam het nieuws van de aanslagen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op de spoedeisende hulp van het LUMC. Ik bracht daar een traumapatiënt en het was “erg” rustig op de afdeling. Iedereen stond in de tv-kamer, achteraf wist ik waarom!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik, kwam ik de Coentunnel uit.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Marmaris Turkije; we vlogen ook met vlucht 157 maar dan dan 3 dagen eerder.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Cappadocie Turkije. We waren net in het hotel aangekomen en hadden de televisie aangedaan. Wat ik als eerste zag was rook uit een van de torens, dacht dat er ‘gewoon’ brand uitgebroken was. Toen het tweede vliegtuig de tweede toren in vloog dacht ik aan een ongeluk maar langzaamaan drong het tot ons door dat dit geen ongeluk was maar een koelbloedige moordactie.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis en ik deed de televisie aan ik zag de beelden maar ik dacht dat het een film was en ik zij tegen mijn moeder dat het echt geloofwaardig leek. Toen ging ik zappe en ik kwam toevallig langs CNN en toen kwam ik erachter dat het echt was.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik student Journalistiek in Tilburg. We waren net uit en overal stonden de tv’s aan in school. Wij vonden dit vreemd en gingen toch even kijken. We kregen de shock van ons leven. Het live-beeld van het 2e vliegtuig dat het WTC doorboorde zal ik nooit vergeten…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk, het programma ruuddewild.nl kwam met de melding. Namen we eerst niet serieus natuurlijk totdat het bevestigd werd door een nieuwslezer. Meteen internet gechecked voor het allerlaatste nieuws…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op m’n kamer aan het msn’en. Ik werd geroepen door m’n ma en pa die zeiden dat er een ernstige aanslag was gebeurd; eerst geloofde ik het niet maar later bleek het toch waar te zijn.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie in Italië. Pas laat in de middag drong er op de camping door dat er wat gebeurd was in de VS. Met een paar buren hebben we in de ruis naar de wereldomroep geluisterd. In Italië ging het leven gewoon door, geen hectiek of verontwaardiging. ’s Avonds waren er enkele cafés waar de tv op CNN stond.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis en dacht lekker voor de tv te gaan zitten…het werd: “aan de tv gekluisterd”! Vreselijk, vergeet je nooit meer!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen waren we aan het kaarten; wij voorspelden toen direct een derde wereldoorlog; dat is godzijdank meegevallen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie in Zuid-Frankrijk. Luisterde naar de radio en dacht dat het om een hoorspel of zo ging. Iedereen vrolijk aan het zwemmen en spelen. Kreeg het idee dat ik iedereen moest waarschuwen op het strand… heel erg bizar.. de torens stortten in en op het strand was het feest!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Turkije samen met mijn vriendin; ik zat te eten en de Turkse tv stond aan, we dachten allebei dat er een anti-Amerikaanse film op tv was, maar het was geen film, het was de harde realiteit….
Terwijl de aanslagen geburde was ik op mijn werk…ik werk in een congrescentrum met hotel en we hadden Amerikanen te logeren. We keken in de bar naar de televiesie toen we live het tweede vliegtuig de WTC toren zagen binnenvliegen.
Wat er toen volgde was totale hysterie en ongeloof.
Ik ben naar huis gereden en heb als apatisch het nieuws gevolg.
Mijn vriend die niet op de hoogte was kwam binnen en vroeg naar welke film ik nu aan het kijken was terwijl ik stilletjes zei dat dit realiteit was.
We hebben de hele avond dicht bij elkaar gezeten en vol ongeloof alles gevolg…..verschrikkelijk dit is iets om nooit meer te vergeten en laat dit NOOIT meer gebeuren!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werk; ik werd gebeld door mijn vader.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net thuis van de 1e schooldag van een nieuwe opleiding. Mijn dochter belde me vanuit Rotterdam. Ik zette de tv aan en terwijl ze belde vloog het tweede toestel in het wtc. Ik zat verbijsterd en was meteen bang voor mijn dochter, zij woont bijna in het centrum van Rotterdam.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik pas thuis van school. Toen ik naar het nieuws keek op de tv. Ik zag dat een vliegtuig wel heel laag vloog bij die gebouwen en riep mijn moeder erbij die boven aan het strijken was. Op dat ogenblik hoorde ik de verslaggever in New York vertellen: het vliegtuig heeft het wtc geraakt. Ik was verbijsterd hoe kon zoiets gebeuren. De buurman kwam vertellen dat we nu de tv moesten aan zetten maar zoals ik al vertelde had ik dat al.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in het vliegtuig richting New York!!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net thuis gekomen van school en ik had iets heel enthousiasts te vertellen. Maar mijn ouders hadden iets veel belangrijkers te vertellen. Ik kon het echt niet geloven. Die avond heb ik ook gehuild omdat er zoveel mensen zijn omgekomen en dat soort dingen. Zelf heb ik familie in Canada wonen die dus ook bij Amerika hoort. Ze waren die week net op vakantie naar New York. Na die tijd heb ik niks meer van ze gehoord anders kregen we 1 keer in de jaar een brief van hun en inmiddels is het alweer bijna 2 jaar geleden toen het gebeurde.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen liep ik in de C1000 en hoorde iets, begreep ’t niet goed, en thuis aangekomen kon ik mijn oren niet geloven.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik onderweg van school naar huis; het was heel rustig op straat; te rustig!!!! Ik ving iets op van een autoradio over ‘vliegtuig vliegt in wtc ?’
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik jarig. Ik zat op school. Toen ik thuis kwam zette ik, net als altijd, de tv aan en overal zag ik ’t wtc. Ik kon nie geloven wat ik zag. En dat dan uitgerekend op mijn verjaardag! Wat een klotuh verjaardag was dat zeg.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik met mijn vriendin in een cadeaushop.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, ik kwam net thuis van school en m’n ouders zaten voor de tv en vertelden wat er gebeurd was, toen stond er nog maar 1 toren in de brand.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk, ik kwam zojuist terug vanwege personeelssport, onderweg vertelde een passerende collega dat een vliegtuig zich in het WTc had geboord. Op de een of ander onverklaarbare manier wist ik dat het niet om een stom ongeluk ging. Ik zag de beelden en was verslagen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bij de zoveelste vergadering op mijn werk.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen hing ik achter mijn pc en was wat aan het surfen en hoorde het via de radio.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik met een paar collega’s auto’s in en uit de showroom te rijden. Ik hoorde toen iemand zeggen dat er een vliegtuig in 1 van de Twin Towers was gevlogen. Ik dacht eerst nog dat het een grap was, want het klonk zo onwerkelijk. Ik dacht toen nog aan een ongeluk. Even later hoorde ik dat er nog een vliegtuig in de andere toren was gevlogen en dacht toen aan een terroristische aanslag. Ik zei toen nog tegen mijn collega’s dat dit wel eens een derde wereldoorlog kon betekenen. We hebben toen een TV opgezocht en aangesloten. Ik geloofde toen pas dat het echt was. Ik heb denk ik ongeveer een half uur naar de beelden zitten kijken en voelde me machteloos en tegelijkertijd ontzettend woedend. Welke zieke geest kon dit nu verzinnen. Ik hoop zoiets nooit meer te hoeven zien want alleen de gedachte al maakt me heel erg verdrietig en kwaad.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Italie aan het Garda meer.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk en ik hoorde het op de radio. Eerst dacht dat om het wTC in Amsterdam ging, maar toen kwam er een extra nieuwsuitzending. In het begin dacht ik nog dat het om een stom grapje van de dj van de radio ging en wilde ik de radio uitzetten, maar toen kwam die extra nieuwsuitzending.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik thuis van school en m’n moeder had de TV aan staan.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn 2e dag van mijn HBO-stage bij Heracles Almelo. Op de radio in m’n kantoor hoorde ik dat er een vliegtuig in één van de torens van het WTC in New York was gevlogen. Ongeluk, dacht ik. Ik vertelde het aan de commercieel medewerker, maar die dacht dat ik een geintje maakte en lachte me uit. Toen ik even later zei dat er een tweede vliegtuig in de andere toren was gevlogen, lachte hij me nog harder uit. De ernst van de situatie was zonder beelden nog moeilijk te bevatten. Na een paar minuten kwam de CM bij me en zei dat het op tv was. We gingen naar de perskamer en zagen daar het verschrikkelijke beeld…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie in Turkije……, net terug van een boottripje.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik bang voor het begin van WO3. Ik vreesde de reactie van de onervaren cowboy Bush en dat bleek achteraf niet zo’n gekke gedachte, want twee maanden later zag ik op de Belgische tv een documentaire waarin Amerikaanse onderzoekers beweerden dat de Amerikaanse regering na het voorval een pre-emtive nucleair strike wilde doen op Bagdad en Teheran. Thank God for Colin Powell.
Ik zette om 15.00 de tv aan en zag zo het vliegtuig in de toren vliegen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik uit school (middelbare school) en toen zei mijn broer “er zit een vliegtuig in het WTC”. Ik kon het niet geloven, ik dacht dat het wel meeviel dus ik moest ontzettend lachen. Maar toen ik het zag schoot ik bijna vol. Mijn moeder was met mijn zus, die ik New York woont aan het bellen. Mijn zus wilde die ochtend naar haar werk gaan, maar toen ze het nieuws aanzette zag ze het WTC in brand staan. Ze wist niet wat ze moest doen, dus ze belde uit wanhoop naar ons toe. Zij woont vlakbij het WTC, ongeveer een kilometer ervanaf. Maar vanuit haar raam kon ze het niet zien gebeuren. Ik en m’n moeder en m’n broer bleven gekluisterd aan de televisie hangen, om de veranderingen te blijven volgen. Toen op een gegeven moment het WTC instortte liep ik helemaal vol, en ik kon het niet meer inhouden.
Anderhalf jaar nadat dit was gebeurd ben ik naar Ground Zero gegaan. In de metro verdronken m’n ogen al in het zoute water. Toen ik bij de hekken van het WTC stond te kijken, en zag hoe sommige mensen geld verdienden aan deze gebeurtenis, doormiddel van het verkopen van souverniers of boekjes, kon ik niet meer stoppen met huilen. Ook toen ik een vliegtuig in de lucht, tezamen met de sirene van een ambulance hoorde werd mijn verdriet nog erger. Ik wist meteen hoe het voelde om op die ochtend daar in New York te zijn, die druk steeg me meteen naar het hoofd.
Ik ga er deze zomer (2003) weer heen, en dan zal ik zeker ook het Ground Zero opzoeken. Want waar ik eens op het dak stond in 2001, zal ik nooit meer staan in de toekomst.
*met mijn zus is trouwens alles goed… haar man is ook ongedeerd gebleven. Maar deze 2 mensen hebben 1 vriend verloren.
bedankt.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik toevallig naar CNN aan het kijken en dacht eerst dat het om een grapje ging ofzo.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, ik zag het 2e vliegtuig aanvallen en hoorde even later dat ook het Pentagon werd aangevallen. Direct dacht ik aan meerdere vliegtuigen die nog in de lucht waren en ook gekaapt konden zijn. De mogelijke reactie van de Amerikaanse regering boezemde me grote angst in. Ik had het gevoel dat wo3 elk moment kon losbarsten.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik op school.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in mijn kamer… mijn vriendin belde me op.. ik ging online, en kijken op tv… vreselijk
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op het huis, van mijn neef in Groningen, aan passen en zat voor de tv te kijken toen ineens……….
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik terug van de supermarkt en zette tijdens het wegzetten van de boodschappen de TV aan. Mijn eerste reactie op de beelden was: “wat een zieke film op dit tijdstip, er kunnen kinderen kijken….” Vanaf dat moment is m’n telefoon gaan rinkelen en niet meer gestopt. Erg onwerkelijke gedachte, dat die mooie grote torens, met zoveel onschuldige mensenlevens er niet meer zijn…..
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het sterfbed van mijn vader. Mijn vader lag op sterven en raakte steeds verder weg in een soort comatueuze slaap. Zes weken terug had hij pijn in zijn buik, opzich leek het onschuldig, mijn vader was was een kerngezonde man. En dan komt de klap, hij had een kwaadaardige tumor tussen de lever en de darmen… kansloos dus. In zes weken tijd was hij uitgeput door de snelgroeiende ziekte, hij gaf zich over en wilde dood gaan. Wij wilden hem niet alleen laten sterven, er was dus continu iemand bij mijn lieve vader. Op de slaapkamer stond naast het bed de TV van mijn ouders, ik zat wat te zappen met het geluid uit. Ik zat net naar CNN te kijken toen de reguliere uitzending daar werd onderbroken door de newsflash met live beelden van de eerste brandende twintower. Ik dacht nog shit man die piloot heeft een stuurfoutje gemaakt… hm… toch maar effe het geluid er bij aangezet. ongeloof dat was het, een scene uit een nieuwe film, was dit een smakeloze grap ofzo? En dan zie je live nog iets zwarts door de lucht heen vliegen… nog een??? NEE!!! ’t Is niet waar. Ook op CNN hoorde ik de live reporter zoiets in het Amerikaans roepen. Ik heb kippevel en heb het gevoel dat ik moet overgeven, maar bewegingloos staar ik naar de beelden op TV. In een soort van trance mijn moeder op mijn mobiel gebeld, ze was beneden. Mam zet de TV eens aan op CNN… Ik word gek geloof ik! Daarna hing ik weer op. De beelden zijn nu van dichterbij, je ziet mensen gevangen in de bovenste verdiepingen, ze hangen uit de ramen… als ratten in val… Dit kan niet! Ik grijp de hand van mijn vader… Pa, waar moet het heen met ons? Het einde van de wereld is nabij… Ga nu nog niet weg… Pa! Ik heb je nodig, de wereld is aan het vergaan. En dan stort de eerste toren in, kan het nog erger? Ja, ook de tweede stort in. Ik huil. Om mijn vader die ik moet verliezen, en ook om de aanslag, al die mensen. Ik raak het vertouwen kwijt in de zin van het leven. Sterf je niet aan kanker, dan sterf je wel door een terroristische aanslag. Wat eerst zo ver weg leek is nu heel dichtbij, nergens ben je veilig, niet op je kantoor in het WTC, nog in je eigen lichaam.
Een dag later komt mijn vader nog heel eventjes bij, pa vraagt om wat water. Hij richt zijn blik op de krant die naast mij ligt op de stoel. Hij ziet de foto op de voorpagina van de twee brandende torens… wat is dat? Mompelt hij. Ik leg hem heel kort uit wat er gebeurd is. Pa keek niet verbaasd, alsof hij wist dat er zoiets zou gebeuren. Hij zuchtte en zei dat hij zich uitverkoren voelde om op vredige wijze te sterven, en niet zoals die duizenden mensen in het WTC… Guess you’re right daddy! Maar pa, het zal wel druk worden bij de hemelpoort met al die lange rijen Amerikanen. Ik knipoogde daarmee naar mijn pa. Een ondeugende twinkeling in zijn ogen en een glimlach rond zijn mond. Lieverd, maak je geen zorgen ik heb met Petrus een speciale regeling getroffen… Pa knipoogde terug, en kneep zachtjes in mijn hand. Enkele dagen later, op 14 september stierf hij, juist op het moment dat waar ook ter wereld de vlaggen halfstok hingen en iedereen even een paar minuten stilte hield ter nagedachtenis aan de ramp die de wereld schokte… Het is allemaal zo dubbel nu ik er op terugkijk. Verdiet om mijn vader, die zo dicht bij me was al die jaren, en die ik door en door kende. En dan het verdriet om al die mensen die zijn omgekomen bij de aanslagen op 11 september. Mensen die ik geen van allen gekend heb, en zo ver weg. Dubbel netzoals de Twintowers die ooit aan de skyline van NY hebben gestaan. Deze torens symboliseren nu mijn gevoel. Mijn pijn en verdriet van hen die veraf, en van hij die zo dichtbij… Van hen die zo afschuwelijk zijn gestorven, en van hem die vredig is heengegaan…
See you in heaven…
Liefs Denise
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik in de auto samen met mijn man. We stonden voor het stoplicht vlakbij ons huis. We hadden de radio aanstaan en het was rond 16:00 ’s middags. Ik hoorde iets over een vliegtuigcrash en had “geen zin” om te luisteren en zette de radio uit.
Eenmaal thuis zette ik de tv aan en daar zag ik dat vreselijke nieuws. Die afschuwelijke tragedie.
Het is werkelijk het ergste wat ik ooit heb gezien en ik denk er nog dagelijks aan. Dat zoiets afschuwelijks heeft kunnen gebeuren. Mijn hart gaat uit naar alle slachtoffers en nabestaanden van deze ramp.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, ik vierde m’n 15de verjaardag. Het was raar om die dag jarig te zijn, aan de ene kant ben je vrolijk, vier je feest maar aan de andere kant is er iets heel ergs gebeurd en ben ben je daar wel bedroefd over.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen, stond ik net weer met beide benen op de grond na een geslaagde vakantie in Turkije. Toen het WTC aangevallen werd zat ik dus in de lucht. Wel een kleine domper als je net terugkomt van je vakantie.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het leren op mijn kamer.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik thuis van school en zette de tv aan, dit was voor mij al heel erg raar want normaal ging ik altijd achter de computer zitten. Ik zag op NL 2 de WTC toren in brand staan, ik d8 dat het een film ofzo was. Maar later kreeg ik de indruk dat het géén film was, overal op teletekst ging het over het WTC, ik belde m’n moeder en toen ik haar aan de lijn had vloog het 2de vliegtuig in het gebouw.. ik kon mijn ogen niet geloven!
Ik was net thuis gekomen uit mijn werk toen een vriend van mij belde. Wat ben je aan het doen vroeg hij, ik ben thuis zei ik en ik moest de TV maar even aan zetten op CNN. Er is een aanslag gepleegd op die torens waar jij laatst bent geweest zei hij nog.
Toen de TV aan was dacht ik gelijk: dit kan niet waar zijn. Na enkele minuten vloog het tweede vliegtuig live door de zuidelijke toren. Zes weken daarvoor heb ik nog boven op deze toren gestaan. Dan gaat er echt wat door je heen als dat nog zo vers in je geheugen staat. Tot op de dag van vandaag volg ik alle berichten over de “september 11 attacks” op de voet.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis voor de buis samen met mijn kinderen. Ik had CNN-sport opstaan toen dit abrupt werd verstoord met de berichten. Het eerste waar ik aan moest denken was aan mijn vrouw die dezelfde dag om 15.30 uur Nederlandse tijd (09.30 tijd New York) terug zou vliegen van een vakantie met haar vriendinnen. Veel in spanning afgewacht van zowel berichten van mijn vrouw als van de Twin towers. ’s Avonds om 21.00 uur eindelijk bericht van mijn vrouw echter door alle commotie op Schiphol pas ’s nachts om 03.30 uur thuis. Vanf die dag heeft 9-11 mij zeer geboeid. Heb bijna alles op band en kijk er veelvuldig na. Heb gisteren ook een kaarsje ontstoken en samen met mijn kinderen alles wat met de brandweer, politie en poppetjes van speelgoed te maken heeft opgezet en van blokken twee torens gebouwd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik in het vliegtuig.. op weg naar NY. Nog voor de tussenstop in IJsland moet het geweest zijn want we gingen niet verder dus…
Ik hoorde het pas om 19.00 uur omdat ik op die tijd, tijdens de aanvallen, in het vliegtuig zat van United Airlines richting Washington. Na 3 uur vliegen gingen we weer terug naar Amsterdam.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk. Onze buurman, van het naastgelegen bedrijf, kwam binnenlopen en vertelde over het eerste vliegtuig. Op de radio was er nog niets over verteld, maar dat veranderde heel snel. We dachten eerst aan een ongeluk en zaten aan de radio gekluisterd. Toen… het tweede vliegtuig, dit is geen ongeluk, dit is een aanslag. We dachten meteen dat dit helemaal fout kon gaan, oorlog, WOIII, er gaat van alles door je hoofd. Ik probeerde nieuwssites te bezoeken op internet voor meer nieuws, maar alles werd al zo druk bezocht, dat alles plat lag. Werken had geen zin meer, je gedachten waren bij al die mensen in NY. We zijn wat eerder naar huis gegaan. Na de 4e ramp denk ja, wat is het volgende doel…ook USA, of komt het nu naar Europa… Je weet niet wat er gaat gebeuren.
Een half jaar ervoor was ik in NY voor m’n werk, heb nog een helicoptervlucht gemaakt over NY en foto’s gemaakt, sliep in het Marriot Fiancial Centre dat zwaar beschadigd raakte… ja, daar ga je toch over nadenken… Echt verschrikkelijk wat er die dag is gebeurd, de beelden blijven me rillingen bezorgen.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in het ziekenhuis, net geopereerd aan mijn heup.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net thuis, had m’n diploma opgehaald en was 30 minuten geleden officieel afgestudeerd. Had gedachten over een mooie toekomst, de wereld die voor me open lag en zette ondertussen de tv aan, de eerste zender toevallig CNN, complete paniek want het eerste vliegtuig was zojuist het WTC binnen gevlogen. Dacht nog aan een promo voor een nieuwe film, maar als na 5 minuten zich een tweede vliegtuig aandient dringt de ernst van situatie door. Dit is zeker geen film. Ik zit uren vol ongeloof voor de tv en kijk met afschuw naar de gebeurtenissen. Als ’s avonds om 1:00 uur de tv uit gaat zie ik m’n diploma weer liggen. Hij gaat de la in, van toekomstdromen wil ik nu even niets weten.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis met de kinderen en mijn moeder. Ik wilde net aan het eten beginnen toen we toevallig live het tweede toestel in toren zagen vliegen. Snel heb ik mijn man gebeld die op zakenreis in het buitenland was. Hij moest in die week weer terugvliegen en dat was zeker geen pretje. Het is echt afschuwelijk wat er is gebeurd en het erge is het is nog steeds niet afgelopen…
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de Ardennen op kamp met de brugklas waar ik mentor van ben. Pas toen de leerlingen ’s avonds laat allemaal in bed lagen, zagen mijn collega en ik kans de eerste beelden op tv te zien en wat was dat vreselijk hartverscheurend! Ik wist niet wat ik zag, was meteen lamgeslagen. De rest van het kamp was vreemd: de kinderen zolang mogelijk niets verteld en ze toch leuke dagen bezorgen, dat terwijl ik niets liever wilde dan naar huis gaan om daar met iedereen de slag te verwerken!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik gezellig met mijn man en kindjes van toen 2 en 1 op vakantie in Parc Sandur bij Emmen. We zagen het toevallig op tv, maar durfden niet verder te gaan kijken, omdat de kinderen er bij waren en die wilde ik dit zeker besparen. We hebben ’s avonds de hele avond gekeken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in Sarasota in Florida, we hadden die morgen Bush voorbij zien rijden die had waarschijnlijk het bericht net gehoord van WTC.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in huis samen met mijn toenmalige vriend, de kids zouden net uit school komen en ik zou net met het eten beginnen.
Op de tv zag ik wat er allemaal gebeurde en ik stond aan de grond als genageld, ik kon het niet bevatten dat iemand dit daadwerkelijk zou kunnen doen of zelfs maar plannen. Het was een film, en nu nog steeds. Dagelijks sta ik er bij stil nog, op mijn netvlies gebrand. Ik heb die dag echt niet veel meer gedaan en gekluisterd aan de tv gezeten, ik voelde me op dat moment Amerikaanse en nog steeds ben ik erg verbonden met de Amerikanen, ik moet en wil het zien, telkens opnieuw, ik sla het op en laat het mijn kinderen zien, de heersers van de toekomst, zij moeten verhoeden dat dit nog eens gebeurt waar ook ter wereld, mensheid denk na, we vernietigen onszelf. Ik zou het liefst alle mensen op de wereld willen spreken hierover en zorgen dat dit vers blijft.
Arme mensen die dit moesten meemaken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de stad toen een vriendin mij in paniek belde. Ik moest haar vertellen hoever het WTC af was van de plek waar hij zus woonde. Ik heb zelf 1 jaar in NYC gewoond en ben tientalle malen op het WTC geweest. Waarom?
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen kwam ik van school en ben toen naar de winkel geweest. Toen ik thuiskwam zat mijn moeder huilend voor de tv, terwijl ik vroeg wat er was, hoorde ik het al: er waren 2 vliegtuigen in de Twin touwers gevlogen. Ik schrok me rot en ik kon het niet beseffen, wie doet nou zoiets? Pas toen ik de volgende dag de tv aanzette, kon ik pas echt beseffen dat de torens inderdaad gevallen waren en dat er duizenden slachtoffers gevallen waren. Dit is toch te ziek voor woorden!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de bus. Een vriendin was aan het bellen en diegene met wie ze aan het bellen was vertelde het haar. Toen ik het van haar hoorde schrok ik heel erg en toen ik thuis kwam heb ik meteen de tv aangezet om het te kijken. Echt vreselijk…..
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net thuis van school. Mijn moeder had die dag vrij en was wat aan het zappen op tv. We zagen een vliegtuig een gebouw invliegen en dachten eerst aan een nieuwe film. Iets later zagen we dat er iets afschuwelijks was gebeurd. We hebben dagenlang alleen maar het nieuws gevolgd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis, liggend op de bank. Ik kwam net van de kaakchirurg af en probeerde al zappend mijn pijn te vergeten. Helaas dat lukte………….
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik aan het werk in het WTC. in NYC…………
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen, kwam ik net thuis en was wat aan het kanaalzwemmen op tv. Het rare is dat ik er net een half jaar geleden geweest was en mijn huis vol hangt met de WTC. Verschrikkelijk.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis de tv aandoen rond 18.40u jeugdjournaal kijken met de kids. Bleek dat alle zenders over Amerika gingen. Ik dacht eerst een ongeluk totdat ik live het 2e vliegtuig de toren in zag vliegen. Eerste gedachte was ‘film’ maar later dacht ik ‘dit is een ramp die je nooit meer vergeet’. *VRESELIJK*
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik boven New York in een vliegtuig…..
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen zat ik bij een vriendin haar moeder thuis toen haar vriend belde om te zeggen dat de tv aanmoest.
Ik was op mijn werk en hoorde van een collega dat er een vliegtuig was neergestort bij een flat. In Amerika, zij had het ook maar half gehoord, eenmaal thuis de tv aangezet en vol verbazing gekeken naar wat ik te zien kreeg. Op het moment dat ik keek stortte net de 1e toren in.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op m’n werk en hoorde het via de radio. Schrok erg. Ik kon me het een week niet realiseren. ’s Avonds m’n vrienden van de KLM bellen. Ze waren gelukkig allemaal thuis. Zelf naar m’n vriend gegaan en even bijgekomen van de schrik. Jammer genoeg denk ik er nog vaak aan en krijg dan een naar gevoel. Dat dat kan gebeuren. Niet te geloven. Hoelang zal dit doorgaan?? En tot hoever?? Heel erg triest!!!!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in mijn auto, ik reed bij het Vredespaleis, toen ik op Yorin hoorde dat het WTC was aangevallen en ingestort en dat er ook op het Pentagon een vliegtuig was neergestort. Ik dacht serieus aan een geintje, alle radiozenders afgezocht, ik heb de hele weg naar huis maar 1 ding gedacht: het is echt waar….
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op de fiets van school naar huis.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op mijn werk, een collega vertelde wat hij op de radio had gehoord en even later belden verschillende familieleden van collega’s van mij op inclusief mijn eigen moeder en vriend. Iedereen was verbijsterd. Ik had niet eens in de gaten dat het zo ernstig was totdat ik de tv-beelden thuis zag.
Ik was aan het werk, toen ik het op de radio hoorde. Ik kon het eerst niet geloven, maar vlak daarna belde mijn moeder. Het was echt waar. Ik heb mijn collega’s ingelicht en toen zijn we TV gaan kijken. Wat een onwerkelijke beelden! Zelfs nu, na ze zo vaak gezien te hebben, lijkt het nog zo uit een film te zijn.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op vakantie met mijn gezin. Na een gezellig ochtendje te hebben doorgebracht in Deventer kwamen we terug in de bungalow waar ik de tv aanzette. Eerst op teletekst gekeken waar vermeld stond dat een vliegtuig in een van de torens was gevlogen. Nog geen alarmbel dat gaat rinkelen totdat ik naar RTL Z schakelde en de toren in brand zag staan. Op dat moment vliegt het 2e toestel erin. Ik heb gegild naar mijn man dat hij onmiddellijk moest komen kijken. Wij zijn de hele dag en avond/nacht voor de buis blijven hangen in ongeloof van wat gebeurd was.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de auto op de terugweg van een weekendje Zeeland.
Ik was, samen met mijn vriendin aan het winkelen in Rotterdam Alexandrium toen we door een winkelier naar binnen werden geroepen. Hij zei dat we even naar de televisie moesten kijken omdat er wat ergs aan de hand was met het WTC in New York. We zijn direct naar huis teruggekeerd.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik juist onderweg met de TGV van Lyon naar Geneve, om vandaaruit naar Schiphol te vliegen. Vertrek om 19:30 uur, een van mijn minst aangename vluchten ooit. Op het vliegveld zat iedereen naar de TV te kijken, en allerlei vreemde mensen begonnen tegen me te praten, scheldwoorden in 50 talen, en het vreemdste was nog wel dat een bejaarde Spaanse vrouw, die net terug kwam uit New York, op mijn schouders kwam uithuilen. Ik ben ook op het WTC geweest, ook in het Pentagon. Ik ga de toegangskaartjes en foto’s daarvan goed bewaren!
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis voor de buis.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik in de gymles van school. We deden een wedstrijdje schermen, ik werd tweede en hoorde het vlak daarna.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik thuis de TV aan ’t aanzetten om ‘WNYX Newsradio’ op NET5 of SBS6 te gaan kijken (ongeveer 16:10), maar zag daar iets dat meer leek op live nieuws en heb toen de Publieke Omroep aangezet. Daar zag ik dat er een vrij duidelijke reden was waarom ik die comedy niet kon zien.
Toen ik hoorde dat het WTC geraakt was door een gekaapt vliegtuig was ik op school. Het laatste uur VWO. Leerlingen hadden in de pauze ‘vreemde’ verhalen gehoord over een aanslag in Amerika; “het hele handelscentrum in New York is weg”. Ik heb toen de leerlingen beloofd wat informatie op te zoeken. Nu.nl bracht uitkomst: “Amerika getroffen door reeks zware aanslagen”. Dit heb ik uitgeprint en ik heb de tv opgehaald. De rest van de les hebben we tv gekeken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik op school, ik heb het die avond vernomen toen ik bij mijn vriendin was gaan tv kijken.
Toen ik hoorde dat het WTC was aangevallen was ik net uit school en zat boven op mijn kamer huiswerk te maken. Ik had mijn radio aan op radio 538 die het hadden over de aanslag op het WTC en het Pentagon.
Ik riep mijn moeder, die ook net de tv aanzette. We hebben er de hele avond naar zitten kijken, en die avond moest ik trainen, en daar hebben we ook bij de aanslag stil gestaan. Elke keer als ik dat zie krijg ik nog steeds kippenvel.