Palio dei ciuchi – september 2007
Wanneer je niet weet in welke maand je naar Italië zal gaan en je ook al veel gezien hebt, kom dan in september en stort je ergens in het feestgedruis.
Na de zomerhitte komt niet alleen de natuur weer tot leven maar ook de Italiaan.
Het eerste weekend van september hebben we de keus uit wel 10 stadjes in de directe omgeving waar een feest te vieren valt.
Wij kiezen voor Asciano, waar de Palio wordt gehouden op ezels.
De Palio in Siena is algemeen bekend. Ook in Nederland is wel eens een verslag of documentatie op de tv geweest.
Terugkijkend in de geschiedenis van Italië is er onderling tussen naburige gemeentes en steden veel strijd geleverd om de macht. Deze naijver en concurrentie zien we vandaag de dag nog terug in de historische feesten.
Veel steden in de omgeving van Siena hebben geprobeerd de gek te steken met hun wereldberoemde PALIO, door in plaats van paarden ezels in te zetten in de race.
We vertrekken vroeg in de middag en na een eenvoudige doch heerlijke pranzo flaneren we langs een marktje met honing en wijn naar het stadion.
We nemen kaartjes voor de tribune € 8,00 per stuk. Zon in de rug flesje water bij de hand en kom maar op wij zijn er klaar voor.
Na de historische optocht met vaandelzwaaien volgt door elke contrada een soort van creatieve bijdrage in de vorm van oubollige grapjes in de trant van -er komt een patiënt bij de dokter- en nonnetjes die in plaats van playbacken proberen te zingen. Maar alles gebeurt op het niveau van de voorronden van Idols.
Tijdens de optocht worden door vijf juryleden punten gegeven voor kleding, de presentatie, het vaandelzwaaien en nu ook voor de creatieve bijdrage.
De uitslag wordt bekroond met een enorme beker voor de hele wijk en dan… eindelijk… daar komen de ezels.
Zeven contrades dus zeven ezels.
Ondertussen komt een man met een zak meel en daarmee maakt hij de start- en finishlijn op de grond.
Met moeite worden de ezels door de begeleiders naar de startstreep gebracht. De jockeys hebben een helm op en een zweep, dragen natuurlijk de kleuren van hun wijk, en met enige moeite komen ze allemaal op hun ezel. En nu naar de startstreep. Zo onrustig als de paarden zijn voor de start zo onwillig zijn de ezels.
Drie staan er op een rij en de andere vier duwen elkaar tegen de rand van de tribune klem.
De drie ezels wachten daar niet op en de middelste schiet vooruit en moet teruggeduwd worden achter de streep. Nu komen de andere vier los van elkaar en warempel richting startstreep en voor we het in de gaten hebben zijn ze los.
Niet te geloven, als paarden vliegen ze naar voren en maken meteen een flinke snelheid.
Maar een van de ezels heeft het nu al gezien. Hij stopt en heeft er geen zin meer in. De jockey slaat hem op zijn flanken en probeert er weer beweging in te krijgen maar helaas deze contrada kan de wedstrijd wel schudden.
De andere ezels zijn nu halverwege de eerste ronde. Zwart-wit, de Nobil contrada La Stazione gaat voorop. Na driekwart ronde komen ze langs de ingang waar de ezels binnenkwamen en de voorste ezel, ook niet dom, denkt, dat is de kortste weg naar huis en gaat richting uitgang.
Met moeite weet zijn baas hem op andere gedachten te brengen en als de eerste ronde erop zit is hij al bijna weer vooraan. De groen-witte jockey van Il Gallo Nero gaat voorop. Ondertussen is de gele jockey zwaar in de problemen, want ook zijn ezel vindt het welletjes en al zwetend probeert zijn baasje de vaart erin te houden, maar helaas de ezel is niet te vermurwen; stapvoets gaat hij verder.
De ezel van de contrada Il Borgo is nu met zijn kop in de haag verdwenen, hij lust nog wel een groen blaadje, heeft zijn jockey van zijn rug gegooid, tijd voor pranzo.
In de tweede ronde hebben de voorlopers de halve baan afgelegd en nu is ook weer zwart-wit voorop, gevolgd door de groen-wit.
Bij het begin van de laatste derde ronde voltrekt zich opnieuw een drama. De geelrode ezel die het al een poos rustig aan doet laat zwart-wit in de val=fuik lopen. De ezel komt aan de buitenkant tussen de muur en de traag-voortbewegende ezel terecht en zit vast.
Na veel gemanoeuvreer van de jockey komt hij los en moet hij een achterstand in halen op Il Gallo Nero.
Il Gallo Nero die steeds op kop komt als zwart-wit zijn concentratie verliest en uit koers raakt.
De strijd barst nu pas goed los, alle ezels die op het parkoer lopen hebben één rondje afgelegd en zijn met hun tweede bezig en Il Gallo Nero komt op de finish afgerend met Stazione op de hielen en precies op de eindstreep gaat Stazione voorbij. De contrada Stazione wint met halve neuslengte.
De jockey wordt in de lucht getild door een massa mannen van zijn wijk en Il Gallo Nero, hij laat zich zwaar teleurgesteld troosten door één vriend. Want daar zijn vrienden voor.
Op de tribune zie je teleurgestelde gezichten en vreugde.
Het feest is voorbij, voor de contrada Stazione begint het nu, met rookkanonnen en gejuich verlaten ze het stadion.
Wij zetten koers naar eigen stal door de prachtige Crete Senesi waar de ondergaande zon onze euforie alleen nog maar versterkt: wat een land, wat een mensen, wat een feest.
Mieke van Delden