Zomervakantie 2004
Mijn eerste morgen thuis. Ik kijk naar buiten, het regent, heb ik vannacht ook meteen al een verkouden neus opgelopen?
Gisteravond zijn we thuis gekomen.
De lange reis van Toscane naar Noord-Nederland.
Als je vroegere reisverhalen leest, dan deed men daar weken, zelfs maanden over.
Die luxe kunnen wij ons niet veroorloven want maandag sta ik weer gewoon voor de klas.
Zes weken zijn we in Capannole op de camping la Chiocciola geweest.
Een enkele impressie.
De hele vakantie zakte het kwik overdag niet onder de 30 graden.
Zelfs twee weken niet onder de 40.
De avonden zijn uniek. Als je wilt, blijf je de hele nacht buiten, met je maatje en een Chianti.
De hemel is zo vol sterren dat je in je stoel in ligstand kunt blijven kijken.
Sterren, satellieten, vliegtuigen en de vallende sterren zorgen dat je met je liefste wens nog in gedachten, een heerlijke nacht tegemoet gaat.
De geluiden die je hoort doen me aan vroeger denken, wat blaffende honden in de avond en tegen de morgen de kraaiende hanen en verder de stilte.
In de nacht daalt de temperatuur, ramen dicht voor het slapen gaan en je ontwaakt de volgende morgen uitgerust.
De dag begint met een lekkere douche, alle suffe lichaamsdelen laten ontwaken in een rustig tempo.
Uitgebreid ontbijten met een heerlijk broodje of croissant.
We ontdekken op de markt veel soorten honing, van lavendel, kastanje en sinaasappel.
De laatste is zeer nostalgisch van smaak. Ik wist niet dat dat kon.
De vleeswaren en kazen zijn niet alleen lekker op het brood maar zijn ook de ingrediënten voor een antipasto. Daar horen een paar kleine kommetjes met pruimenjam, honing of sinaasappeljam bij om op je stukje kaas te doen.
Nu ik het water in de mond krijg bij deze lekkernijen moet ik denken aan de prachtige, tochten die we gemaakt hebben langs de wijn-fattoria.
De camping ligt in de wijnroute van Arezzo. Van deze route hebben we gedeelten gereden met als doel de wijn te proeven.
Er is zoveel te bezoeken dat je keuzes moet maken. Grote delen van de route liggen in het Chiantigebied.
Een aantal jaren geleden hebben deze boeren het predikaat Chianti Classico gekregen en daarmee is hun heerlijke wijn terecht bekroond. Dat betekent, dat wanneer je wijnvelden net buiten dit gebied vallen, je dit predikaat niet mag gebruiken.
Proeven dus, want je eigen smaak bepaalt uiteindelijk wat je voorkeur heeft en niet de naam.
Het jaar van de wijn is ook van belang. Zomer 2003 herinneren we ons allemaal, de temperaturen in Nederland waren zelfs Italiaans. Meteen in de herfst werden van belangrijke wijnmerken, zoals Brunello, de voorraden volledig opgekocht vanwege de sublieme kwaliteit van de wijn.
Met een bescheiden voorraadje wijn nemen we de volgende dag een rustdag.
Onder de parasol of partytent lezen we de krant. De Telegraaf van dezelfde dag, want die wordt tegenwoordig in Italië gedrukt en komt niet meer uit Nederland.
Met deze temperaturen moet je ook veel water drinken. Niet uit de kraan, maar uit grote flessen aqua met of zonder frissante (prik).
Tegen de middag loopt mijn temperatuur wat te hoog op en neem ik een duik in het zwembad. Op de ligweide onder de schaduw van de bomen is het daarna goed toeven.
Een aangenaam windje zorgt ervoor dat ik na een paar bladzijden lezen wegzeil in een zoet middagslaapje.
De dag sluiten we af met een bezoek aan een van de vele restaurantjes die we ontdekt hebben in de onmiddellijke nabijheid van de camping.
Omdat het onze rustdag is gaan we naar Duddova, een rustig plekje.
Een middeleeuws dorpje met een paar straatjes, gelegen op een berg.
Het restaurantje met drie tafeltjes op straat wordt gerund door de zoon. Moeder zorgt voor de ingrediënten. Ze maakt haar eigen olie, confitures, honing, mosterdsaus, dolce en pasta.
We nemen als antipasto een kaas- en een salumiplank.
Een kan witte en rode wijn van het huis.
Als primo piatto een pici en een tagliatelle (zelfgemaakte pasta’s).
Een dolce met pruimenjam, Espresso en limoncello (voor de goede digustiva) tot besluit en we sluiten onze dag af met het betalen van il conto 45,65 (voor twee personen).
Met een verwend gevoel zakken we de berg af terug naar de camping.
Mieke van Delden