Het is zaterdag we willen de muurschilderingen van Aielli bekijken. Veel interessante activiteiten laten we liggen, zoals de vele wandelingen door de kloven en bergen in de Abruzzo.

 

 

Frits loopt slecht, dat is voor ons te lastig, maar het zijn de aanraders voor de Abruzzo.

Gelukkig  is voor ons ook veel te genieten. We rijden van Celano richting Aielli  en zijn verrast dat we er zo snel zijn. We rijden het hele dorp door maar geen enkele muurschildering te bekennen. Een oude heer die zijn tuintje inspecteert vraagt Frits of we de muurschilderingen zoeken. En als je met Frits in gesprek gaat ben je, zeker in Italië, even aan de praat.

 

 

 

 

 

Frits legt me uit dat we een dorp te vroeg zijn en inderdaad vele kilometers verder komen we opnieuw in Aielli maar dan een grote plaats mèt muurschilderingen. We zoeken eerst een terras om van ons ontbijt, in de vorm van cappuccino en een brioche te genieten. We zien steeds meer groepjes mensen het stadje binnen komen om de schilderingen ook te bewonderen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op een plattegrond aan de muur  zien we waar we de muurschilderingen kunnen bewonderen. Helaas is dit de enige manier, denken we om dat te zien dat we de hoofdstraat met een helling van 40% naar boven lopen.

Waar een wil is is een weg denkt Frits en daar gaan we. Inderdaad is boven aan het eind van de weg een aantal muurschilderingen maar er is ook een afslag van de weg die aangeeft dat we er met de auto ook gekomen waren. Langzaam aan wandelen we langs de schilderingen terug naar beneden.

 

 

 

 

In de maanden juni en juli zag ik op facebook dat er nog aardig wat schilderingen bijgekomen zijn.

Als we weer bij ons beginpunt zijn aangekomen zien we een terras waar we nog twee lege stoeltjes kunnen bemachtigen. De eigenaar komt naar buiten en zorgt voor meer schaduw na een worsteling met een parasol die er geen zin in heeft vandaag. Het wordt een lichte pranzo.